Obama letter

Obama:
Letter-to-his-daughters

Dear Malia and Sasha,

I know that you’ve both had a lot of fun these last two years on the campaign trail, going to picnics and parades and state fairs, eating all sorts of junk food your mother and I probably shouldn’t have let you have. But I also know that it hasn’t always been easy for you and Mom, and that as excited as you both are about that new puppy, it doesn’t make up for all the time we’ve been apart. I know how much I’ve missed these past two years, and today I want to tell you a little more about why I decided to take our family on this journey. When I was a young man, I thought life was all about me—about how I’d make my way in the world, become successful, and get the things I want. But then the two of you came into my world with all your curiosity and mischief and those smiles that never fail to fill my heart and light up my day. And suddenly, all my big plans for myself didn’t seem so important anymore. I soon found that
the greatest joy in my life was the joy I saw in yours. And I realized that my own life wouldn’t count for much unless I was able to ensure that you had every opportunity for happiness and fulfillment in yours.
In the end, girls, that’s why I ran for President: because of what I want for you and for every child in this nation. I want all our children to go to schools worthy of their potential—schools that challenge them, inspire them, and instill in them a sense of wonder about the world around them. I want them to have the chance to go to college—even if their parents aren’t rich. And I want them to get good jobs: jobs that pay well and give them benefits like health care, jobs that let them spend time with their own kids and retire with dignity. I want us to push the boundaries of discovery so that you’ll live to see new technologies and inventions that improve our lives and make our planet cleaner and safer. And I want us to push our own human boundaries to reach beyond the divides of race and region, gender and religion that keep us from seeing the best in each other.
Sometimes we have to send our young men and women into war and other dangerous situations to protect our country—but when we do, I want to make sure that it is only for a very good reason, that we try our best to settle our differences with others peacefully, and that we do everything possible to keep our servicemen and women safe. And I want every child to understand that the lessings these brave Americans fight for are not free—that with the great privilege of being a citizen of this nation comes great responsibility. That was the lesson your grandmother tried to teach me when I was your age, reading me the opening lines of the Declaration of Independence and telling me about the men and women who marched for equality because they believed those words put to paper two centuries ago should mean something. She helped me understand that America is great not because it is perfect but because it can always be made better—and that the unfinished work of perfecting our union falls to each of us. It’s a charge we pass on to our children, coming closer with each new generation to what we know America should be.
I hope both of you will take up that work, righting the wrongs that you see and working to give others the chances you’ve had. Not just because you have an obligation to give something back to this country that has given our family so much—although you do have that obligation. But because you have an obligation to yourself. Because it is only when you hitch your wagon to something larger than yourself that you will realize your true potential.
Love,
Dad

Source:http://www.parade.com/news/2009/01/barack-obama-letter-to-my-daughters.html
-------------------------------------------------------------------------------------------

แปลจดหมายถึงลูกจาก บารัค โอบามา

บารัค โอบามา เขียนจดหมายถึงลูกสาวทั้งสองในสัปดาห์ที่ผ่านมา
(จัดพิมพ์เมื่อ 14 มกราคม 2552 โดย Parade Magazine)

คุณพ่อบารัค เกริ่นนำว่าเวลาที่ทั้งครอบครัวใช้ร่วมกันในระหว่างการรณรงค์หาเสียงสองปีที่ผ่านมา
ไม่อาจทดแทนเวลาที่จากกันในช่วงเวลาเดียวกัน เลยอยากบอกเล่าถึงสาเหตุที่เขาตัดสินใจลงชิงตำแหน่ง
ประธานาธิบดี ทำให้ทั้งครอบครัวต้องเข้าสู่เส้นทางเดินนี้บารัคว่าไว้เมื่อเขายังหนุ่ม ก็คิดถึงแต่ตัวเอง ทำยังไงที่จะปูทางชีวิตในโลกเพื่อประสบความสำเร็จและได้ในสิ่งที่หวัง แต่เมื่อมีลูกสาวทั้งสองที่มาพร้อมกับความสนใจอยากรู้ ความซุกซนและเรื่องก่อกวน และรอยยิ้มที่ไม่เคยที่จะไม่เติมเต็มความสุขในหัวใจของพ่อ เรื่องที่พ่อเคยคิดว่าสำคัญก็ไม่ใช่อีกต่อไป พ่อเริ่มค้นพบว่าความสุขที่สุดของพ่อก็คือเมื่อพ่อเห็นความสุขของลูกๆ และเรื่องต่างๆในชีวิตพ่อก็ไม่สำคัญอีกต่อไป นอกจากจะสามารถวางใจได้ว่าลูกๆมีโอกาสทุกครั้งที่จะมีความสุขและโอกาสในการเติมเต็มชีวิตของลูกๆ นั่นก็คือคำตอบที่ว่า ทำไมพ่อถึงลงชิงชัยตำแหน่งประธานาธิบดีเพื่อสิ่งที่พ่อหวังให้ลูกและกับเด็กทุกคนในประเทศนี้พ่ออยากจะให้เด็กทุกคนมีโอกาสไปโรงเรียนที่สมกับศักยภาพของแต่ละคน โรงเรียนที่ท้าทายเด็ก บันดาลใจเด็กและซึมซับความรู้สึกพิศวงต่อโลกรอบตัวเด็ก พ่ออยากให้เด็กๆมีโอกาสในการเรียนต่อมหาวิทยาลัย ถึงแม้พ่อแม่ผู้ปกครองจะไม่ใช่เป็นคนมีฐานะ พ่ออยากให้เด็กเหล่านั้นมีงานดีๆทำ งานที่สร้างผลตอบแทนที่ดี งานที่มีสวัสดิการอย่างประกันสุขภาพ งานที่ยังให้เขามีโอกาสใช้เวลากับลูกได้ และสามารถให้เขาเกษียณอย่างภูมิใจ

Source:http://thaibaht.wordpress.com/